Utram tandem linguam nescio?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod si ita sit, cur opera philosophiae sit danda nescio. Cum autem negant ea quicquam ad beatam vitam pertinere, rursus naturam relinquunt. Quis enim potest ea, quae probabilia videantur ei, non probare? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Sin te auctoritas commovebat, nobisne omnibus et Platoni ipsi nescio quem illum anteponebas? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Duo Reges: constructio interrete. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.

Quis negat?

Avaritiamne minuis? In qua si nihil est praeter rationem, sit in una virtute finis bonorum; Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Sed ad illum redeo. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Bork

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Bork: Tollenda est atque extrahenda radicitus.
Bork: Tum Triarius: Posthac quidem, inquit, audacius.
Ut pulsi recurrant?: At coluit ipse amicitias.
Bork: Quod autem ratione actum est, id officium appellamus.

Peccata autem partim esse tolerabilia, partim nullo modo, propterea quod alia peccata plures, alia pauciores quasi numeros officii praeterirent.

Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.
Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene.
Bork

Itaque non ob ea solum incommoda, quae eveniunt inprobis,
fugiendam inprobitatem putamus, sed multo etiam magis, quod,
cuius in animo versatur, numquam sinit eum respirare,
numquam adquiescere.

Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque
laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.

Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Rationis enim perfectio est virtus; Memini me adesse P. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Bork Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.